Groeten uit Pasadena

.

Iets meer dan een maand geleden verliet ik Engeland, maar het lijkt veel langer, zo veel is er gebeurd. Eerst was ik zes dagen in Florence, voor een conferentie, waarover ik hier geblogd heb. Daarna een weekje Nederland bij mijn ouders, wat ik voornamelijk geprobeerd heb te gebruiken om op adem te komen, na een paar hectische weken, en met een heel nieuw avontuur in het vooruitzicht.

.

Op 8 september nam ik het vliegtuig van Schiphol naar Los Angeles. Door het tijdsverschil kwam ik ’s middags aan, en nam een taxi naar het appartement wat ik gehuurd had. Het was heel fijn te arriveren in een goed onderhouden en comfortabel appartement, wat drie keer zo groot is als dat wat ik had in Reading!

.

JPL

.

De volgende dag ging ik meteen naar JPL, om drie weken lang verplichte trainingen te doen (vooral labveiligheid en zo), en door een enorme berg bureaucratie te worstelen. Echt alles wat ik nodig had, van een badge, tot een computer, tot een telefoon, ging in eerste instantie mis omdat mijn profiel op de een of andere manier gedeactiveerd was, of zoiets. Als “foreign national” zijn er verder nogal wat restricties. Ik mag bepaalde gebouwen niet in, en niet op bepaalde delen van het computernetwerk. I geloof dat ik maar blij moet zijn dat ik niet uit Iran kom, want dan kom je JPL helemaal niet in! Het lijkt erop dat ik alle verplichte dingen nu heb afgerond en het lab in kan.

.

Diepzeedieren

.

Afgelopen week heb ik wat monsters geïnventariseerd van diepzeedieren zoals garnalen en koralen. Die ga ik nu vriesdrogen voor analyse. Mijn onderzoeksgroep bestaat uit mijn baas en twee andere postdocs. Alle postdocs zijn vrouwen van vergelijkbare leeftijd en karakter en we kunnen erg goed met elkaar opschieten. In Januari komt er nog een (Italiaanse) bij.

.

Caltech

.

Pasadena is een zonnige en opgeruimde stad. Ik woon naast de Caltech campus, waar ik soms ook moet zijn voor werk, postdoc socials, en de sportschool. JPL ziet er soort van jaren ’70 futuristisch uit, met veel witte gebouwen aan de voet van de bergen. Ik voel me erg bevoorrecht dat ik deel uitmaak van deze universiteit en van NASA, en moet soms mezelf knijpen om te checken of het wel echt waar is. I mis wel mijn vrienden en familie in Reading en Nederland. Over drie weken zie ik mijn familie bij Corstiaens promotie, wat erg fijn is. Deze keer hoefde ik in elk geval niet vele maanden te wachten voor ik ze weer zie.

.