John Anderson (2)

Op veler verzoek een beetje uitleg bij de vorige post. Dit is een gedicht waar later door Schumann (in het Duits) een lied van gemaakt is. En dat lied in combinatie met die tekst vind ik prachtig. Ik wou natuurlijk een mp3 hier neerzetten, maar daar lijkt WordPress het niet mee eens te zijn. Dus dan hier maar nog een keer de tekst, nu in het Duits.

John Anderson, mein Lieb! Wir haben uns geseh’n,
Wie rabenschwarz dein Haar, die Stirne glatt und schön!!
Nun Glätte nicht noch Locke der schönen Stirne blieb;
Doch segne Gott dien schneeig Haupt,
John Anderson, mein Lieb.

John Anderson, mein Lieb! Wir klommen froh bergauf,
Und manchen heitern Tag begrüssten wir im Lauf.
Nun abwärts Hand in hand, froh wie’s bergauf uns trieb,
Und unten sel’ges Schlafengeh’n, John Anderson, mein Lieb!

John Anderson, My Jo

Robert Burns (1759-1796)

John Anderson, my jo, John,
When we were first acquent;
Your locks were like the raven,
Your bonie brow was brent;
But now your brow is beld, John,
Your locks are like the snaw;
But blessings on your frosty pow,
John Anderson, my jo.

John Anderson, my jo, John,
We clamb the hill thegither;
And mony a cantie day, John,
We’ve had wi’ ane anither:
Now we maun totter down, John,
And hand in hand we’ll go,
And sleep thegither at the foot,
John Anderson, my jo.